Ekhm:

Pieść o końcu smoczej dynastii. (Dlaczego nie ma dziś wśród nas smoków)

Pod ich szponami ziemia pękała
Skrzydła olbrzymie o nieba błękit uderzały.
Od ich oddechu każda woda wrzała
Kły na strzępy wrogów rozrywały

Na stokach gór samotnych
Gdzie ongiś kopalnie swe miały karły
po wielu zwycięstwach i klęskach sromotnych
W ostatniej bitwie dwie armie się starły.

Elfowe cięciwy zatrzeszczały
Zaiskrzyły ludzkie miecze
I choć elfy przewagę miały
Przed bestią nikt nie uciecze.

Bowiem ludzie w tajemnicy
Ze smokami pakt zawiązali
Schwytanych- do ciemnicy
I na śmierć skazywali.

Lud elfów więc zamknął wrota
Do swych siedzib wspaniałych
Nikt tam już nigdy nie dotarł
Tylko pieśni pozostały.

Wiek mijał powoli
A czas bestii nastał
Wśród lekkich swawoli
Pokoleń potok wzrastał.

Wzrastało też zło wielkie
Wzrastała też chęć zdrady
By ludzkie robactwo wszelkie
Sprowadzić do zagłady.

Więc po wiekach spokoju
Po latach beztroski
przymierze pokoju
rozpadło się dla błahostki

Błysnęły w mroku nocy
Rzędy kłów białych w szczękach
I choć smoki silniejsze
Nie w sile pono potęga.

Bo na ludzi wezwanie
na zgubny dźwięk rogów
Król z grobu powstanie
Wedle wszelkich wyroków

Przy nieśmiertelnych oddziałach
Czymże są szponów siły
Smocze szczątki i ciała
Teraz porastają mogiły

Opowiada o tym jak smoki pomogły ludziom zdobyć całe tereny Mglistej Doliny A potem ich zdradziły. Ale król ludzki wezwał swoich przodków i ich poległe armie, które pokonały smoki i wytępiły co do jednego. Teraz piszę o ostatnim ze smoków...